Dag 14 - 20 mei - Aberfoyle

Vandaag zitten we een beetje in de middle of nowhere, dus is er ook niet zoveel te beleven, op wat heerlijke rust na. Voor ons doen hebben we lekker uit kunnen slapen en we besloten onderweg wat te eten. Alles in het hotel is bijna onbetaalbaar, dus Sandra vond een bistro in de buurt (10 km). Daar aangekomen blijkt alles donker te zijn, helaas… Bij de co-op maar wat voor onderweg gekocht en op een picknickbankje in het zonnetje opgegeten. In de wind is het toch nog wel hufterig, dus we besloten naar Loch Katrine te rijden, hier heeft Sandra het al de hele week over en we gaan er even lekker wandelen. Hier blijkt het ook weer prachtig te zijn en na lange wandeling langs het meer gaan we even een half uurtje in de luwte achter een grote rots in het zonnetje zitten relaxen en van de rust genieten. Helaas heeft Diesel andere plannen en loopt constant te claimen dat ie wat met ons wil doen. Na de 2 mijl terug te hebben gelopen beginnen we de vele kilometers van de hele vakantie toch wel te voelen in de benen. Hierna hebben we een autoroute gereden die langs drie meren leidt, over smalle bergpaadjes die onverhard zijn, dwars door de bossen. Erg leuk, maar de uitzichten vielen achteraf toch wel tegen. Ondertussen begint de middag toch ongemerkt alweer flink te vorderen en besluiten we nog even naar de Glengoyne distillery te rijden. Sandra is hier vorige maand nog geweest, maar je moet toch echt in een whiskyfabriek geweest zijn, anders ben je niet in Schotland geweest. Hier hebben we een heel leuke tour gehad en het kleine fabriekje mogen bewonderen en een paar glazen mogen nuttigen. De leuke gids papte met iedereen even aan en heeft zelfs nog even op ons gewacht, omdat wij om 16:05 pas aankwamen en de laatste tour eigenlijk om 4 uur al zou aanvangen. Bij ons in de groep zat een oude vrouw in een rolstoel die het nodig vond om haar glas whisky in een teug leeg te drinken. De gids had namelijk gezegd dat we verder zouden gaan zonder glazen, en degenen die hem nog niet leeg hadden dat maar moesten doen. Hoestend en proestend liep ze rood aan. Wij liepen gauw weg, we dachten dat ze ter plekke dood neer zou vallen. Op de terugweg naar het hotel hebben we in Aberfoyle nog even wat gegeten en rond zevenen waren we weer terug in het hotel. Een zwaar vermoeiende dag ondanks dat we op zich niet zo veel hebben gedaan. We gaan op tijd weer naar bed want morgen staat ons weer een behoorlijke autoroute te wachten.