1 juni: Bled - Rastoke

Oeps, zo lekker buiten gezeten gisteravond dat we het dagboek vergeten zijn! Dus nu komen er even twee achter elkaar!

We waren alweer op tijd wakker en zijn meteen de spullen in gaan pakken. Lekker op het gemak een ontbijt genuttigd en de auto ingepakt. Rond negenen zijn we klaar en vertrekken we. We hebben 4 uur te rijden, plusminus 330 km. We willen graag een stop maken in Ljubljana, de hoofdstad van Slovenië, waar we nagenoeg langsrijden. Met een half uur zijn we daar en we lopen wat door de stad. Het is erg warm en het is vrij druk in de stad met zomers geklede mensen. De een zit op een terras, de ander werkt op de markt. Het is een gezellige drukte. Ook de gebouwen vallen ons op, er is veel moois te zien. Na een kopje koffie en een flinke tas kersen gaan we nog een wherigo lopen. Nou letterlijk lopen, want we moesten steeds heen en weer. Mensen zullen wel gedacht hebben. We besluiten meteen door te rijden naar onze eindbestemming, want het is al na enen, en we moeten nog een flink stuk, je weet natuurlijk ook niet wat je tegenkomt onderweg. Na een vrij lange grensstop worden onze paspoorten geen blik waardig gegund en begrijpen we eigenlijk niet waarom we een kwartier hebben staan wachten. Na een flink stuk snelweg moeten we vanaf Kavalac binnendoor. Dit schiet echt niet op, we moeten echt heel vaak direct na het snelheid maken afremmen voor een volgend dorpje. We rijden onze bestemming in eerste instantie voorbij. Het was vooraf al bekend dat het slecht te vinden zou zijn, maar vooralsnog konden we er via een heel klein achteraf weggetje toch komen. We worden heel vriendelijk ontvangen door een goed Engels sprekende vrouw en hebben ons eigen huisje, echt prachtig! Diesel had meteen vriendjes gemaakt met de lokale honden en Sandra dook bijna meteen de hangmat in. We hebben een hele tijd op ons balkon gezeten en genoten van de rust die hier heerst, simplicity op zijn best! We rijden rond zevenen 8 km terug naar het dichtstbijzijnde dorp om iets te eten. De rest van de avond heerlijk buiten kunnen zitten totdat het echt te donker werd. In de verte konden we de bergen van Slovenië nog zien waar het echt enorm boven spookte, maar gelukkig niet naar ons kwam, Elke drie seconden een lichtflits, best spectaculair.