We hebben een Transavia-vlucht geboekt dus dan weet je het wel: dat wordt vroeg opstaan! Zo vroeg dat we zelfs een Schiphol-taxi moeten regelen, want het openbaar vervoer rijdt nog niet. Onze taxi staat gelukkig keurig om 4.15 uur klaar en we zijn prachtig op tijd op Schiphol. Het is er lekker druk, want de herfstvakantie is al begonnen. Dat betekende dus ook: lekker veel kinderen in het vliegtuig. Gelukkig viel het met het gehuil nog redelijk mee. Nadat we geland zijn kunnen we zélf wel huilen, want er staat me toch een rij bij de autoverhuur! Het is ons nog steeds een raadsel waarom je daar altijd zo lang moet wachten. Deze keer was het wel echt raak, we hebben 1,5 uur moeten wachten tot we aan de beurt waren (terwijl er zeven balies waren…) Nou ja, gelukkig hebben we geen haast, maar toch. Uiteindelijk scheuren we met een Volkswagen Polo de parkeergarage uit. We zijn geland op Malaga en aangezien dat toch een bekende plaats is willen we daar wel even rondkijken. De stad blijkt een leuk centrum te hebben waar we wat rondlopen en opsteken voor de lunch. Inmiddels draait de klok al lekker door en omdat we nog anderhalf uur moeten tuffen naar Granada, besluiten we maar op pad te gaan. Granada is een autovrije stad (behalve voor hotelgasten en wat ander verkeer, die mogen gewoon door) en het voelt nogal tegennatuurlijk om langs al die ‘verboden in te rijden’ borden te crossen. Nou ja, met de routebeschrijving van het hotel komen we uiteindelijk wel op de plek waar we moeten zijn. We chillen nog eventjes wat in het appartement voor we de stad in gaan om een hapje te eten. Het is niet moeilijk om een eettentje te vinden hier want je struikelt over de restaurants! Uiteindelijk strijken we neer op een gezellig pleintje en eten lekker wat tapas en een heerlijk stuk tonijn. Terug op de kamer vallen we al snel in slaap, want het was natuurlijk een lange dag zo!